Tuesday, December 13, 2016


  • ആഗ്രഹം....


ഉരുളുന്ന രഥചക്രം  വീഴ്ത്തുന്നു പാടുകൾ
നീറും  മനസിൻ മണൽപ്പരപ്പിൽ
ചെറുവിരൽ തുമ്പാൽ  ചിത്രങ്ങൾ കോ റു ന്ന
മിഴിവാർന്ന രൂപങ്ങൾ മുന്നിൽ
അകല യാ  നക്ഷത്രം എന്നെ  നോക്കീടുമ്പോൾ
ഹൃദയം മുറിഞ്ഞു    ഞാൻ കേണു
കൊണ്ടുപോയീടല്ലേ ഒന്നുമേ എന്നിൽ
നിന്നകലേയ്ക്കു  നീയെന്റെ കൃഷ്ണാ ....
പൂപോലെയുള്ളയെൻ  മേനിയെ തഴുകുന്ന
കുളിർക്കാറ്റു  പെട്ടെന്ന് ചൊന്നു
പരിഭവിക്കല്ലേ  ഒരു കാലവും നിന്റെ
പ്രിയതമൻ പിരിയില്ല നിന്നെ ....
അതിദൂരം  ആ  കുളിർക്കാറ്റിന്റെ
തഴുകലിൽ  പ്രിയനേയും  ഓർത്തു ഞാൻ നിന്നു ...
നിമിഷങ്ങൾ ദിവസങ്ങൾ വർഷങ്ങളായാലും
വിരസതയില്ലാത്ത  ചിത്തം
ഈശ്വരൻ കനിവോടെ നിധി പോലെ
നൽകിയ പ്രിയതമൻ എന്നോട്  ചൊല്ലി
നറുമണം തൂകുന്ന തെളിവാർന്ന ജീവിതം
എന്നും നിനക്കായ് മാത്രം .
ഒടുവിലാ  രഥചക്രം മുറിവുകൾ വീഴ്ത്താതെ
കറങ്ങി തിരിഞ്ഞങ്ങു  നീങ്ങി .

No comments:

Post a Comment